Cewki zapłonowe są elementami indukcyjnymi przekształcającymi energię elektryczną z obwodu pierwotnego niskiego napięcia w impulsy wysokiego napięcia niezbędne do wytworzenia iskry na szczelinie świecy zapłonowej. Cewki te są integralną częścią zarówno układów zapłonowych z rozdzielaczem, jak i bezrozdzielaczowych, najczęściej umieszczane w pobliżu świec zapłonowych lub wewnątrz obudowy modułu sterowania silnikiem. Nowoczesne konstrukcje wykorzystują uzwojenia pierwotne i wtórne o określonych wartościach rezystancji, aby osiągnąć wymagane czasy naładowania i napięcia wyjściowe. Budowa cewki różni się, zatrudniając materiały takie jak ferryt lub obudowy wypełnione olejem do zarządzania termicznego i wytrzymałości dielektrycznej. Typowe tryby uszkodzenia obejmują przerwy lub zwarcia w uzwojeniach, prowadzące do błędów zapłonu lub braku możliwości uruchomienia silnika, a diagnozowane są za pomocą pomiarów rezystancji i kontroli wizualnej pod kątem pęknięć lub iskrzeń.