Cewki zapłonowe

Cewki zapłonowe to komponenty indukcyjne, które przekształcają niskonapięciowy prąd stały z instalacji elektrycznej pojazdu w impuls wysokiego napięcia, niezbędny do wytworzenia iskry na świecy zapłonowej. Są one wykorzystywane zarówno w układach zapłonowych z rozdzielaczem, jak i bezrozdzielaczowych, i mogą być montowane indywidualnie na świecach zapłonowych (cewka na świecy) lub jako część zespołu cewek, obsługującego wiele cylindrów. Uzwojenia pierwotne tworzą pole magnetyczne po zasileniu, a szybki zanik tego pola, kontrolowany przez moduł sterowania zapłonem (MSZ) lub jednostkę sterującą silnikiem (ECU), indukuje impuls wysokiego napięcia w uzwojeniu wtórnym. Nowoczesne cewki często zawierają wbudowane zapalniki i wykorzystują materiały o zoptymalizowanej wytrzymałości dielektrycznej i przewodności cieplnej. Typowe awarie obejmują przerwy lub zwarcia w uzwojeniach lub uszkodzenie zapalnika, powodujące wypadanie zapłonu lub brak możliwości uruchomienia silnika.